….. කදුලත් සැනසුමක්…..15

15. වන කොටස.

මුලු රෑම මං කල්පනා කලේ මොකක්ද මේ වුනේ කියලා. ශානූ අයියා විදුරංග අයියා කියපු දේ ඇත්තට අරන් වගේ. පහුවදා සෙනසුරාදා. මම උදෙන්ම ක්ලාස් යන්න ලැහැත්ති වුනා. තැපැල් හැදුනුම් පතට පොටෝ ගන්න තියෙන නිසා, ක්ලාස් ඇරිලා මට ටවුන් එකට එන්න කියලා අම්ම කිව්වා. අපි ක්ලාස් ගියේ ටවුන් එකේ නෙමෙයී. ටවුන් එකට යන්න බස් එකක යන්න වෙනවා. මං හා කිව්වා. මාව ක්ලාස් එකට ඇර වෙන කොහෙටවත්ම තනියෙන් යැව්වෙ නෑ. ඒක නිසා අම්මාත් ටවුන් එකට එන්නම් කිව්වා.
මට කරදර තියෙන්නෙ බාහිර සමාජෙන් නෙමෙයී. ගෙදරරින් මයී. ඒක නොතේරෙන එකයී මට තියෙන එකම දුක.
ක්ලාස් එකට යන්න බස් එකෙන් බැස්සම විමූ කිව්වා ශානූ අයියට කෝල් කරලා බලමූ කියලා. මාත් පේන් බොක්ස් එකට ගිහින් කෝල් එකක් ගත්තා. රිග්ස් යනවත් එක්කම ශානූ අයියා.

හෙලෝව් ……

හෙලෝව්… ශානූ අයියේ ඔයා මාත් එක්ක තරහින්ද.?

අනේ නෑ ශදී නංගියෝ. දැන් ඒ සේරම ඉවරයී.

ඉවරයී කිව්වේ.

ඒක මෙහෙම කියන්න බෑ හම්බෙමුද?

ඒ කොහොමද?

අපි ක්ලාස් එක ලගට එන්නම්….

කවුරු හරි දකිවී…

අනේ හම්බෙන්න ඕනී..

හා එහෙනම්. අපි අද ටවුන් යනවා ඔයත් එන්න හැබැයී අම්මා ඉන්නවා ටවුන් එකේ හරිද?

හ්ම්ම් ඒකට කමක් නෑ .අහුවෙන්නෙ නෑ .අපි එන්නම්.

බයයී…

බය වෙන්න දෙයක් නැ ශදී නංගී… ඇයී ටවුන් යන්නෙ .

ටිකක් වෙලා කතා කරලා . මං විමූ ළගට ආවේ හරිම සතුටින් . මොකද ශානූ අයියා එනවා කියන්නෙ දුලාන් අයියත් එනවා කියන එක . මං විමූට අගේ කර කර සුභ ආරංචිය කිව්වා. විමූ සතුටින් උඩ පැන්නා.

නියමයී. විදුරංග අයියත් මාර ශපෝර්ට් එකක්නේ දීලා තියෙන්නෙ.

අපි දෙගොල්ලොම ස්කෝලෙන් පිටදී හම්බෙන මුල්ම වතාව මේක. අපි ක්ලාස් එවර වෙන්න්නෙ කොයි වෙලේද සිතමින් සිටියේ. ක්ලාස් ඇරිලා බස් හෝල්ඩ් එකට ආවා. දුලාන් අයියයී ශානූ අයියයි පේන්නවත් නෑ. දෙන්නටම දුකයී ,මගහැරිලද කියලා. ටිකකින් බස් එකකුත් ඈතින් එනවා.

බස් එකක් නම් එනවා .කෝ නෑනෙ මෙයාලා.

ඒක තමා දැන් මොකූ කරන්නෙ.

ඔය බස් එක ගියදෙන් වෙන එකක යමු. ටිකක් වෙලා බලලා .

හ්ම්ම්ම්ම්
බස් එක අපි ඉස්සරහින් නතර වුනා. ශානු අයියයී දූලාන් අයියයි දුවගෙන එනවා. දෙන්න කඩේ හැංගිලා ඉදලා තියෙන්නෙ, අපි මොනවා කරයිද බලන්න. හතර දෙනාම ඒ බස් එකට නැග්ගා. දූලාන් අයිටයී විමූටයී නම් සීට් එකක් ලැබුනා . අපි දෙන්නා හිටගෙන ටිකදුරක් යනකොට සීට් එකක් හිස් වුනා මං එතනින් ඉද ගත්තේ ශානූ අයියත් එයී කියලා හිතලා. මං ආපහු බලන්කොට ශානූ අයියා හිටපු තැනමයී. දුලාන් අයියා මොනවද කිව්වම ශානූ අයියා මං ලගින් ඉදගත්තා. හරියට අදුරන්නෙ නැති කෙනෙක් ළගින් වගේ. එයා සද්දයක් නැති නිසා මං කතාව පටන් ගත්තා.

ඇයී ශානූ අයියේ හම්බෙන්න ඕනී කිව්වේ…

නිකන්. ..ඔයාව බලන්න ආස හිතුනා.

ඇයී ඉදගන්න ආවෙ නැත්තේ.

අදුරන කෙනෙක් එහෙම දැක්කොත් ඔයාට හරී නෑනේ. ඒකයී

හ්ම්ම්ම්….. ඊයේ ඇයී කේන්ති ගියේ. විදුරංග අයියා විහිලුනේ කලේ.
විදුරංග අයියා දැනන් ඉදලා නෑ අපි යාලූ බවක්. දන්නවා නම් මේ විහිලුව වත් කරන්නෙ නෑ කිව්වලූ. ශානූ අයියා කේන්තියෙන් විදුරංග අයියලා ගෙදර එනකොට බයික් එකෙනුත් වැටිලා. වැලමිටයී කකුලයී තුවාල කරගෙන. පව් මන් හින්දා තුවාලත් කරගෙන.
ටවුන් එක කිට්ටු වෙද්දී ශානූ අයියා මං ලගින් නැගිටලා පිටිපස්සට ගියා. විමුයී මායී ඉස්සරහා දොරෙන් බැහැලා අම්මා ඉන්න තැනට ගියා. අපි අම්මා එක්ක ස්ටූඩියෝ එක පැත්තට යනකන්ම දෙන්නා ඈතට වෙලා බලන් හිටියා.

**************************************

බලන්නකෝ සුද්දි අක්කෙ ඊයෙ රෑ මාර වැඩක් වුනානේ.
උදෙන්ම අපේ ගෙදරට දුවගෙන ආවේ මානීෂා නංගිලාගෙ ගෙට උඩ ගෙදර අක්කා. ඒ අක්කගෙ හස්බන් හිටියෙ රට. පුතයී නැන්දම්මයී එක්ක තනියෙන් ගෙදර හිටියෙ.

ඇයී මොකද වුනේ. ළමයට අසනීපයක්වත්ද?

නෑ නෑ ඊයේ රැ 7ට විතර . මං පුතාව නිදිකරලා ඇදෙන් තියලා ඇදුමක් මාරු කර ගන්න හැදුවේ.

ඉතිං…

මට පොඩී අඩි සද්දයක් ඇහිලා වට පිට බලද්දී. කවුද මංදා ජනලයේ මල් ලෑල්ල අස්සෙන් බලන් ඉන්නවා. මං බය වෙලා කෑ ගැහුවා මූ පැනලා දිව්වනේ..
මං ගෙට වෙලා සේරම විස්තරය අහගෙන හිටියා. මට නම් සුවර් ඕකත් සේන බාප්පගෙ වැඩක්. නැන්දලාගේ දිහා යනවා කියල ගියා, ඊයේ රෑ වෙනකන් ගෙදර ආවෙත් නෑ. කාට කියන්නද මං සද්ද නැතුව හිටියා. සේන බාප්ප මහ ජරා මිනිහෙක් මහ අසහන කාරයෙක් .එයාට කවුරු හරී ගැනියක් දිහා බලන් ඉන්න තිබුනොත් ඇතී. අහල පහල ගෙවල් වලටත් දැන් දැන් මිනිහගේ හැටී ආරංචී වෙමිනුයී තිබුනේ.

මං හවස් වෙලා නිකමට නැන්දලාගේ ගෙදර ගියා. යනකොට චූටී බාප්පත් ගෙදර , එදා සිද්දියෙන් පස්සෙ මං චූටී බාප්පා ඉන්න වෙලාවට එහෙ ගියෙ නෑ.
කරන්න දෙයක් නැති නිසා මං කෙලින්ම කුස්සියට ගියා.
චූටී බාප්පටත් ආරංචී වෙලා තිබුනා ඊයේ රැ සිද්ද වෙලා තිබුන දේ. සේන බාප්පා පැනලා දුවද්දී මනීෂා නංගිලාගේ අම්මා දැකලා තියෙනවා. එයාලා චූටී බාප්පට සේරම කියලා තිබුනා. චූටී බාප්පා දැන් තමා සේන බාප්පගෙ හැටි තේරුම් අරන් තියෙන්නේ. කොහොම හරී මට ආයෙත් නැන්දලාගෙ ගෙදර රෑ ඉන්න චූටී බාප්පා ඉඩ දුන්නා.
දැන් ආයී පුරුදු විදිහටම හවස නැන්දලාගෙ ගෙදර යනවා. පාන්දර ගෙදර ඇවිත් ඉස්කෝලේ යනවා. සමහරදාට සුදු ඇදුමත් අරන් යනවා, ඇදගෙනම ගෙදර ඇවිත් චූටි මල්ලිවත් එක්කගෙන ඉස්කෝලේ යනවා.
සිතාරා අක්කා මට ඉස්කෝලේ වැඩ වලට හුගක් උදව් කලා. නොතේරෙන පාඩම් කියලා දුන්නා. හිතේ සංතෝසෙන් ටික දවසක් ගෙවිලා ගියා .
සේන බාප්පට එක එක දේවල් කලා මං නැන්දලා ගෙ දිහා යන එක නවත්වන්න. අර සිද්දිය නිසා සේන බාප්පා කියන දේවල් නැන්දාවත් ,චූටී බාප්පා වත් පිලි ගත්තේ නෑ. ප්‍රසිද්දියේ කතා නොකලට සේන බාප්පා මොන ජාතියෙද කියලා සේරමලා දන්නවා.
මං සිතාරා අක්කටත් ශානූ අයියා ගැන කිව්වා එයා මට ඕනී සපෝට් එකක් දෙන්න පොරොන්දු වුනා. මොකද මමනේ එයාටත් උදව් කරන්නෙ.

*************************************
ඊ ළග කොටසින් හමුවෙමූ.