04. වන කොටස. අැදුමට මගේ හිත අාසා කලත් මට පහලට යන්නට සිත් දුනෙන් නැහැ. මට දැනුනේ නුහුරු බවක්. ලොකු බේබී.. මම ලීලම්මගේ කට හඩ අැහුන සැනින් දොර අැරියේ අැදුම ගැන අහන්න . මාව දැක්ක ගමන් ලීලම්මගේ අැස් පුදුමයෙනුත්, සතුටිනුත් පිරී ගිය බව මට පෙනුනා. අනේ ලස්සනයි සුරංගනාවියක් වගේ. මගේ ලොකු බේබිට අැස්වහ කටවහක් නම් වදින්න…
03. වන කොටස. ලොකු බේබී දොර අරින්නකෝ. මම තවමත් අැද මත හිදගෙන සිහිපත් කෙරුවේ අද දිනය කෙසේ ගෙවන්නද කියායි. දිවියේ අන් සියලු දිනයකටම වඩා අද දින කටුක යයි මගේ හිත පෙරලි කරමින් කියන නිසා මට කිසිවක් සිතා ගරනීමත් අපහසුයි. ලොකු බේබී කෝ ළමයෝ දොර අරින්නකෝ. ලීලම්මාගෙන් බේරුමක් නොවු නිසා මම දොරේ අගුල හැරියා. අා මුන…
02. වන කොටස. මට මෙවැනී නොක්කාඩු වචන නුහුරු දේවල් නොවුනත් තදින්ම හිත රිදී ගියේ අඩන්න ඉන්න මිනිහාගේ අැහැට අැගිල්ලෙන් අනිනවා වගේ ඒ ගැනම කියා රිදවීම නිසයි. ඒ පිළිබද තර්ක කෙරීමෙන් අැති ඵලක් කොමැති නිසා මම නිහඩ හිටියා. ඒ නිහඩ කමම මට වරෙක අවාසියකැයි මට වැටහුනා. නමුත් අම්මා අප්පච්චී වුනත් මම කිියනා දේ ඒතරම් තැකීම් නොකල…
01. වන කොටස. මා ඒක්ටැම් ගෙයක සිරවී අැතයි සිතමි. මා සගවා තැබී මේ කිසියම් වටින්කමක් හෝ පැහැදිලි හේතුවක් අැතැයී මා නොසිතෙයී. කිමද මා පැහැර ගෙන යාමට කුමරෙක් නැත. මාමාවරුන් මරණවා යැයී අනාවැකියක්ද නැත. නමුදු මා මේ දෙමහල් විසල් මැදුරේ , සුවිසල් කාමරයක සිරකාරියක් වී අැත. අතට පයට මෙහෙකරමවන්, දෙව් ලොවක සම්පත් තිබුනද සිත තුල කිසිදු…