‘නිකිල්ට අද රගර් ප්‍රැක්ටිස් …. ෂුවර් එකටම හිම්සරත් ඇති ….’ දුක්බරව තිබු මාගේ මුහුණ දෙස බලමින් නෙතුලි සුසුමක් හෙළුවාය …හිමසර නමින් සිත බොහෝ අඩමින් තිබුණි … දරාගෙන බොහෝ දරාගෙන මා නෙතුලි පසුපසින් වැටුනෙමි … මට උවමනා උවේ ඔහු හමුවී මා ඔහුට ආදරය නැති බව කියා ඔහුගේ සිත හැදීමටය …‘උඹ එතැන ගිහින් පිස්සු නටනවා එහෙම නෙවෙයි…
පරණ ජිවිතයෙන් මිදී මා අලුත් ජිවිතයට හැඩගැසිය යුතුව තිබුණි … බහ තෝරන වියෙහි පටන් තනිව උන් මට විසල් නිවසක ජීවිතයකට හුරුවිය යුතු ආකාරට නොවැටහුනේය … කාලයත් සමග සියල්ල නිවැරදි වෙනු ඇතැයි මා සිතුවෙමි …අම්මා …. හිමසර … බාලිකාවේ යෙහෙලියන් සේම දිනුකි අක්කා මට සිහිනොවුනා නොවේ …. එහෙත් අතීතයේ මතකයන් අතර අතරමං තවත් ජීවිතය කාලකන්නි කරගැනීමට…
~~~~~ආදර පාරමී ~~~~ 15 කොටස ‘රුචිරා අක්කා පාරමී කියන්නේ ගැහැණු දරුවෙක් …. ඔයා ඒ දරුවා රෑ පානේ ගෙදර දාලා යද්දී එක පාරක් නෙවේ සිය පාරක් හිතන්න ඕන … ’ දිනුකි අක්කාගේ නිවසට මා සොයා පැමිණි අම්මාට මහිල් අයියා බොහෝ දොස් කිව්වේය … ‘ඔයාට මේ දරුවා බලාගන්න බැරි නම් හොස්ටල් එකකට දාන්න ….. එයා දුක් විදිනවා හොදටම වැඩි…
නිමාවක් නොමැතිවම ගලනා කදුලැල් නවතා සිනාසීමට මට හැකිවූවා නොවේ …. මගේ යැයි කීමට අම්මා උන්නත් …… කාත්කවුරුවත් නැති එකියක ගානට වැටි උන් මා පිළිබද මහා ආත්මානුකම්පාකින් සිත ඔත්පල වෙන්නා මෙනි මට හැගුනේ … ‘මට මැරෙන්න ඕන රෝසි … මේ ලෝකේ මිනිස්සු හරි නපුරුයි … මාව ගොඩක් රිද්දනවා ….. තවත් නම් දරා ගන්න බෑ මට …’…
හිමසර නිරන්තරේ මට ඔහු සිහිවිය … ඔහු අන් යුවතියකට පෙම්කරන්නේ නම් මා පිළිබද සොයා බලන බව මට හිතෙන්නේ ඇයි ….. ඔහු දකින විට මගේ සිත නොඉවසිමත් වෙන්නේ ඇයි …. මට සිතන්න බොහෝ දේවල් විය …. ‘රෝසි …. මට හිමසර මතක් වෙන්නේ ඇයි … මම එයාට කැමතිද මන්දා . ….’ යහනේ වැතිරී උන් මා බෝනික්කිය තුරුළට…
පෙරදා රැය පුරා මුළු නුවරම සෝදාගෙන යන තරම් තදින් වැටුණු මහා වර්ෂාව උදෑසන විටත් කඩින් කඩ ඇදහැලෙමින් තිබුණි .. වැසි සහිත කාළගුණය නිසා වෙනදා නොදැනුනු ශීතලක් දැනුනත් කම්මැලි කම පසෙක තබා යහනෙන් නැගිටගත් මම පාසල් යෑමට සුදානම් උනෙමි … පෙරදා වැස්සට තෙමිම නිසා නහය බුරුල්වී හිස බරව තිබුණත් පාසල් නොයා සිටීමට එය කාරණයක් කර ගන්න…
කොටස දෑස් රිදෙන තුරු මග බලා උන්නද ගෙවුණු දින කීපයේම අම්මා නිවසට පැමිණියේ නැත …. හදිසියේ නිවස පසුකරගෙන යන වාහනයක් ගේට්ටුව අසල නවත්වනු දකින මා බලාපොරොත්තු දෑසින් බලා ඉන්නෙමි ….. එය සිතුවිල්ලක් පමණක්මවී වාහනය තවත් මොහොතකින් දුහුවිලි අවුස්සාගෙන ඉගිල යද්දී ශුන්‍ය වූ බලාපොරොත්තුව ගැන වේදනාවක් පමණි සිතේ ඉතිරිවුවේ .. … බලා හිද අවසානයේ මම තීරණයක්…
ඒ උදෑසන මා අවදිවුවේ විදුලි සිනුව නාද කරන හඩටය … පෙරදා රැයේ නිවසට නොපැමිණි අම්මා උදෑසනින් නිවසට පැමිණෙන්න ඇත …. ‘ පාරමී ….’ මා සිතුවා වැරදිය දොර අසල උන්නේ …පාරමී හා මලිතිය … කිසිදිනෙක ඉන්නා ඉසව්ව උව පවසා නැතත් ඔවුන් මා සොයා පැමිණ ඇත … ‘ඔයාලා ගෙදර හොයාගත්තේ කොහොමද … ’ ‘ඉස්සරලා ගෙට ගොඩවෙන්න දීපන් ඊට…
ආපන ශාලාව තුළ පෙම්වත්වෙමින් උන් යුවළට අප සිහිනැතුවා මෙනි … ‘මේ අපිත් මෙතන ඉන්නවා හරිද …’ විසල් මේසය කෙලවර වාඩිවූ උන් හිමසර එලෙස පවසද්දී මුහුණ රත්පැහැ කරගෙන නෙතුලි අප දෙස බැලුවාය ‘කට්ටිය මොනවාද බොන්නේ …’ මෙනු පත අතට ගත් නිකිල් කතාව වෙනතකට හැරවුවේය ‘කූල් නෙස්කැෆේ …’ එකිනෙකා තමන් කැමති දේවල් ඇණවුම් කරන්න විය .. ‘මට නෙල්ලි…
08 කොටස පාසල අවසන්ව පංති කාමරයෙන් පිටතට පැමිණි මා බොහෝ සැහැල්ලුවෙන් මදහසක් නැගුවෙමි … සැබවින්ම මා හදවතින්ම සිනාසුනේ බොහෝ කලකට පසුවය … ‘මොකද බන් තනියම හිනාවෙන්නේ ..’ මලිති පැමිණ මා ඉදිරියේ හිටගන්න තුරුම මා උන්නේ තනිව සිනාසෙමිනි ‘මට හිනාවෙන්න අමතක වෙලා හිටියේ මලිති …ගොඩක් කාලෙකට අස්සේ මේ මුහුණට හිනාවක් ආවේ …’ මගේ මුහුණට ශෝකයක්…