අනේ එහෙම නෑ අක්කා..ගයාන් අයියා හරි හොදයි..විහිලුයි..”දෙව්මිනී පැවසුවේ ලැජ්ජාවෙන් “ඔව් නංගා ගයාන් අයියා නැත්නම් අද දේව් මම ලග නෑ”වන්දනා පැවසුවේ සුසුමක් හෙලමින් “ඇයි අක්කා…අයියයි ඔයායි එකතු උනේ යාලුවෙලා නෙමේද..ඔය දෙන්න දැන් ඉන්න විදියට මට හිතුනේ ඔයාලගෙ මැරේජ් එක ලව් මැරේජ් එකක් කියලා..” “නෑ නංගා.දේව් මමයි මැරි කරේ ප්‍රපෝසල් එකකින්.”යැයි පැවසූ වන්දනා ඇගේ අතීතය දෙව්මිනීට පැවසූවා…
ඔව් වෙද මහත්තයා මේ ඉන්නෙ මගේ ජිවිතේ..අනේ මෙයාව කොහොමහරි සනීප කරලා දෙන්න..ඔබතුමාට පින්සිද්ද වෙයි..වන්දනා පැවසුවේ දෑසින් කදුලු කඩා හැලෙද්දී…ඇගේ හිස අත ගෑ වෙදමහතා ‘බයවෙන්න කාරි නෑ දුවේ.මේ යන්නෙ මේ දරුවගෙ නරක කාලයක්..මාරක අපලයක් තිබිලා බේරිලා තියෙන්නෙ..මම ඔය ලමයි දෙන්නගෙම කේන්දර බැලුවා….තව දෙපෝයකින් මේ දරුවගේ අපල කාලය හමාර වෙනවා.”. “එතකොට මගෙ දරුව සනීප වෙයි නේද වෙදමහත්තයෝ.”සුමිත්‍රා…
( අවසාන කොටස් දහය) මට මිස්ටර් කීර්ති ගැන පොඩි සැකයක් තියනව බන්..” “ඇයි උබ එහෙම කියන්නෙ..” “අර අකවුන්ට් වල කේස් එක ගැන මට මිනිහව සැකයි දේව්..” “ඒ මොකෝ..” “ඌ දැන් ටික දවසක ඉදන් වෙනස් බන්..මූ අකවුන්ට් ගැන අහන හැමවෙලේම මගාරිනව..” “ඒකත් එහෙමද…උබ හොයල බලහන්කො බන්..ඌව අස් කරන්න ඕනෙ උනොත් ඒකත් කරපන්..” “හ්ම්..මට හිතෙනවා මේක පිටිපස්සෙ…
දේව්…මොනාද ඔයා මේ කියන්නෙ..” “ඔයා මගෙන් ඈත් වෙන්න හිරූ..මගෙන් දැන් ඔයාට වැඩක් නෑ මැණික..කකුල් දෙක පන නැති මගෙන් ඔයාට වැඩක් නෑ..මම කියන්නෙ ඔයාගෙ හොදට රත්තරන් මගෙන් ඈත් වෙන්න.මම එක්ක හිටියොත් ඔයාගෙ ජීවිතේ නාස්ති වෙයි..ගයියා හොදයි…ඔයා ගයාන්ව මැරි කරන්න …”දේව් එසෙ පැවසුවේ වන්දනාව හඩවමින් “ඔයා කොහොමද මහත්තයො එහෙම දෙයක් හිතුවෙ..දේව් නැත්නම් මෙ හිරුත් නෑ..” “ඒත් තේරුම්…
මොනවා..මගෙ දුව අම්මා කෙනෙක්..අපේ මහත්තයා ඔයා දැන් සීයා කෙනෙක්..”තිලකා එසේ පැවසුවේ සුමනෙ දෙස බලමින්..සුමනෙගෙ දෑසින් දිස් වූයේ දිස්නයක් “මගෙ දරුවට දෙයියන්ගෙම පිහිටයි..”සුමනෙ එසේ පවසද්දී “මොනව නැතත් මේ දරුවා වාසනාවතයි මහේන්…මගෙ දේව් පුතාට ආයෙ පන ආවෙ මේ දරුවා හින්දා කියලා මට හිතෙනව..”සුමිත්‍රා පවසද්දී “ඔව් සුමිත්‍රා ඒක ඇත්ත…කවුරු උනත් මේ ඉන්නෙ අපේ පරම්පරාවෙ ඊලග පුරුක..”මහේන් පැවසුවේ ආඩම්බරයෙන්…
වන්දනාට වෛද්‍යවරායා පැවසූ දෙය ඇසුනේ සිහිනෙන් මෙනි “දේව් මැරිල.නෑ නෑ ඒක බොරු උබලා ඔක්කොටම පිස්සු..”වන්දනා කෑගැසුවේ හඩමින් සියලු දෙනාම හඩන්න ගත්තේ මේ සිදු වූ දෙය දරාගත නොහැකිව “මගෙ දේව් එයා කොහොමද මාව දාල යන්නෙ. එයාට බෑ මාව දාල යන්න..නෑ නෑ..එයාට බෑ..”වන්දනා පවසන්නට වූයේ පිස්සුවෙන් මෙනි “නංගා…ඇත්ත තේරුම් ගනින් ..”ගයාන් පැවසුවේ වන්දනාගේ හිස අතගාමින්..ඔහුගේ දෑසින් කදුලු…
දේව් කාමරයට ගිය පසු වන්දනා දේව්ගේ ෆොටෝ එකක් අතට ගෙන එය බැලුවේ ආදරයෙන් “සුදු මහත්තයෝ..දන්නවද අද ඇයි මම පන්සල් යමු කීවෙ කියලා…ඔයාට කියන්න වැදගත් දෙයක් තියනවා “වන්දනා එසේ තම සිත සමග දොඩමලු වූයේ දේව්ගේ ෆොටෝ එක අතගාමින්..නමුත් එක් වරම ඇය අතින් ඔහුගේ ෆොටෝ එක බිම වැටී එහි වීදුරුව බිදී ගියා “දෙවියනේ..”වන්දනාට හැඩුම් ආවේත් දේව් කාමරයට…
හෙට කතාව දාන්න වෙන්නෙ නෑ වස්තුලා..ඒකයි දැන් දැම්මෙ… හලෝ මැඩම් බරටම වැඩ වගේ .”ගයාන් ඇසුවේ ෆයිල් ගොන්නකට මැදිවී සිටින වන්දනාගෙන් “ආ ගයාන් අයියා මම දැක්කෙවත් නෑ එනවා..” “කොහෙ දකින්නද බන්..උබ මේ ෆයිල් එකට මූන ඔබන් ඉන්නකොට..” “ඔව් අයියා මම මේ අකවුන්ට්ස් ටික චෙක් කලා..” “මොකෝ අව්ලක් තියනවද..” “හ්ම්..පොඩි අව්ලක් තියනවා..” ‘හ්ම් මටත් ඕක අහු උනා…අපි…
තිස්පස් වන දිගහැරුම. දේව්..දේව්..උබට මම යහතින් ඉන්න දේන්නෑ යකෝ..”සංජය කෑගැසුවේ වියරුවෙන් “අනේ සංජය ඔය ඇති දැන් කොච්චර ඩ්‍රින්ක් ගත්තද..” “අහකට පලයන් ගෑනියේ…අර මහේනුයි උගෙ පුතයි ඕකුන්ට මම යහතින් ඉන්න දෙන්නෑ..මට කරපු දේට උන්ව එකෙක් නෑර මම බාවනවා..” “ඒත් අපි කොහොමද එහෙම කරන්නෙ..” “මම ඒක කරන්නම්කෝ…දේව් ඌව තමා මට ඕනෙ..“ සතියක් ගෙවී ගියේ දේව්ගේ හා වන්දනාගේ…
බෝනස් කතාංගය ගයියා කතා කරේ..ඌ කියන ඒව්ට හිනත් යනව…”දේව් පවසද්දී “ඇයි ගයාන් අයියා මොකද කීවේ..” “කලින් ඇරියසුත් එක්ක දැන් අල්ලනවද කියලා ඇහුව..”දේව් පැවසුවේ මනමාල හිනාවකුත් සමගයි.. අනේ ඔයානම් දේව් හරි නරකයි..”වන්දනා පැවසුවේ ලැජ්ජාවෙන් “ආ මම නරකයි එතකොට…කරනකොට හොදයි කියනකොට නරකයි.ඊයෙ රෑ මට දීපු වද “ “අනේ යන්න අනේ..ඔෆිස් යන්න ඕනේනේද..ඔහොම ඉන්න මම කෑම ලෑස්ති කරන්නම්..”වන්දනා…