“දේව් මල්ලි ඔයානම් හරිම ලකී..මේ වගේ ලස්සන වයිෆ් කෙනෙක් ලබන්න. බලන්නකෝ අද හරිම ලස්සනයිනේ නංගා..ප්‍රින්සස් කෙනෙක් වගෙ..”වන්දනාව හැඩගන්වන්නට පැමිනි බුයුටීශියන් එසේ කීවේ දේව් දෙස බලමින්..දේව් ඒ මොහොතේ බැලුවේ වන්දනා දෙසය.. “ඇත්තටම අද වන්දනා ගොඩක් ලස්සනයි තමයි…”දේව් එසේ සිතින් සිතුවක් එය ඇයට පැවසුවේ නැත.. වන්දනා අද ඉන්දියානු ක්‍රමයට හැඩගන්වා තිබුනි..ලස්සන ගුජරාටියකින් හැඩගැන්වී ඇති ඇය අද සැබවින්ම…
දහනවවන දිගහැරුම එම කාන්තාව දේව් දෙස බලාහිද “දේව්නාශ්..මගෙ පුතේ..”යැයි පවසද්දී දේව් දිව ගොස් ඇය බදාගෙන හඩන්නට වූවා..“ “ඔයාව මම කොච්චර හෙව්වද නැන්දා. ඇයි ඔයා මාව දාල ගියේ..”දේව් පැවසුවේ හඩමින් “අනේ අඩන්න එපා රත්තරනේ ..මට සමාවෙයන්..මට උබලට මූන දෙන්න බැරිඋනා..මගෙ අයියාගෙ මූන මම බලන්නෙ කොහොමද පුතේ..”.. “තාත්තා අපි කොච්චර ඔයාව හෙව්වද ඔයා දන්නවා මම ඔයාට මගෙ…
දේව් කාමරයට එනවිට වන්දනා සිටියේ සුව නින්දකය..ඇයට නිදාගන්නට දුන් දේව් බාත් රූම් එකට ගොස් නා ගත්තේ ගතේවිඩාව නිවා ගැනීමටය..ඔහු තුවාය පමනක් හැදකාමරයට එද්දී වන්දනා අවදි වී සිටියා..වතුර බේරෙමින් තිබූ දේව්ගේ කඩවසම් රුව දකින විට වන්දනාට දැනුනේ අමුතුම හැගීමක්..ඇය මොහොතක් ඔහු දෙස බලාසිටියේ ආදරය පිරුනු දෑසින්.. “මේ හලෝ..අම්මෝ ඔහොම බලන්න එපා..මාව ඇස් දෙකෙන් අනුභව කරනවා වගේනෙ”දේව්…
වන්දනා දෙස බැලූ දේව්“උන තියාගන නෑවෙ මොකද ආ …තමුන් අසනීප උනාම ඒකත් වදේ මටමනෙ..චික්..මේ ගෑනු ඔක්කොම එකයි..”ශයිනි ගැන සිතේ තිබුනු තරහ දේව් පිටකලේ වන්දනාගෙන් “මම..මේ දේව්..” “මම මේ.දේව් තමයි දැන් ඉතින් නාල ඉවරනෙ…”යැයි පැවසූ දේව් බාත් රූම් එකට ගොස් දොර වසා ගත්තේ කෝපයෙන් “අනේ මනදා මේ දේව්වනම් මට තේරුම් ගන්න බෑ…ඊයෙ මට කොච්චර කරුනාවන්ත විදියටද…
වන්දනා…”දේව් වන්දනාට කතා කරත් වන්දනා අවදි වූවේ නැත “වන්දනා..වන්දනා…”දේව් වන්දනාව සොලවමින් කතා කරේ ඇය අවදි කර යුතු නිසා..සෙමින් දෑස් ඇර දේව් දෙස බැලූ වන්දනා හිස අල්ලා ගත්තේ වේදනාව දරාගත නොහැකි නිසා “වන්දනා..ඔයාට හොදටම උන…බත් චුට්ටක් කාලා බේත් බොමු…හිස් බඩට බේත් බොන්න හොදනෑනේ..” “බෑ දේව් මට කන්න බෑ..” “එහෙම කියලා හරියන්නෑනේ..කන්නම ඕනේ..” “අනේ බෑ කන්න අප්පිරියයි…
වන්දනාව දුටු දේව් එක්වරම ගැස්සී ගියේ ඇය තමාගෙ කතාවට සවන්දුන්නාද යැයි සිතා.. “මොකද ඔතනට වෙලා කරන්නෙ ආ..”දේව් ඇසුවේ කෝපයෙන් “නෑ..මොකුත් නෑ “වන්දනා කීවේ කදුලු පිසගනිමින් “මොකුත් නැත්නම් අඩන්නෙ “ “ඇහැට රොඩ්ඩක් ගියා..” “තමුන්ගේ ඇහැට හැමවෙලේම රොඩු යනවද වන්දනා”දේව් අසද්දී වන්දනා නිහඩව පසු වුනේ කීමට තරම් දෙයක් නැති නිසා.. “මොකද කටේ පිට්ටුද..කතා කරන්න බැරිද…ලැජ්ජා නැද්ද හලෝ…
වන්දනා දෙස බලාසිටි දේව් ඇය අසලට ගොස් ඇය හැද සිටි ගවුමේ ශිපරය ගැලවීමට උදව් කරා “හොද වෙලාවට උදේ ඉදන් ඉදපු ඔසරිය මාරුකරලා මේ ෆ්‍රොක් එක ඇන්දෙ..නැත්නම් මට ගෑනුන්ගෙ ඔසරිත් ගලවන්නයි වෙන්නෙ..”දේව් හිතින් එසේ සිතුවේ වන්දනා දෙස බලමින්. “හරිද දැන් තව මොනවද ගලවන්න ඕනෙ ආ”දේව් එසේ අසද්දී “නෑ.වෙන මොකුත් නෑ..තෑන්ක්ස්..”යැයි පැවසුවේ ලැජ්ජාවෙන්..ඇය ඉන්පසු බාත් රූම් එකට…
වන්දනා තාමත් හැඩූ කදුලින් පසු වූයේ තම දෙම්ව්පියන්ගෙන් වෙන්වී යාමට වූ නිසා “මේ හලෝ දැන්වත් ඔය ටැප් එක වහගන්නවකෝ..අඩනවා අඩනවා ඉවරයක් නෑ…තමුසෙව මම මරන්න නෙමෙ ගෙනියන්නෙ…ඔහොම අඩන්න”දේව් පැවසූවේ හඩමින් සිටින වන්දනා දෙස බලා.. දේව්ගේ වදන් නිසා වන්දනාගේ දුක තවත් අලුත් උනි..ඇගේ දෑසින් නොනවත්වා කදුලි කඩා වැටෙන සැටි දේව් බලාසිටියේ කිසිදු හැගීමක් නොමැතිවය.. “තමුසෙට සිංහල තේරෙන්නැද්ද…
“වාව්…නංගා ඇත්තමයි මම අන්දපු ලස්සනම බ්‍රයිට් ඔයා..”වන්දනා දෙස බලමින් එසේ පැවසුවේ ඇය හැඩගන්වන්නට ආ කුමුදුනී.. “තෑන්ක්ස් අක්කා” “තෑන්ක්ස් කරන්නෙ මොකටද නංගා..” “ඔයා මාව මෙච්චර ලස්සනට ඇන්දුවට” “පිස්සු කෙල්ල..මම අනිත් අයට අන්දන විදියටමයි ඔයාටත් ඇන්දුවේ..ඒත් ඔයා වගේ ලස්සන කෙල්ලෙක් මම දැකලාම නෑ..හරිම ලස්සනයි..දේව්ට් ඔයා දැක්කාම මොනව හිතෙයිද දන්නෑ”කුමුදුනී එසේ පවසද්දී “ඒක ඇත්ත අක්කී..දේව් අයියට වෙඩින් එක…
දේව් රෝහලට එනවිට වන්දනා පසුවූයේ තද නින්දකය..නිදා සිටි වන්දනා දෙස බලා සිටි දේව් “වන්දනා මම දන්නවා ඔයාට මම ගොඩාක් රිද්දනවා.එහෙම කරලත් ඔයා මට එක වචනයක්වත් කියන්නෑ.ඔයා ගොඩාක් අහිංසකයි.මට බෑ මගෙ පව්වලට ඔයාව හවුල්කරගන්න..ඒ නිසයි මම මේ තරම් ඔයාට නපුරු වෙන්නෙ.එතකොටවත් ඔයා මේ කසාදෙට බෑ කියයි..සමහර විට ශයිනි මගෙ ජීව්තේ හිටියෙ නැත්නම් මම ඔයාට ආදරේ කරන්න…