ඉස්කෝලේ යන්න ලෑස්තිවෙන්න ඕනෙ උනත් ඇදෙන් නැගිටින්න හිතුනෙ නෑ.මගෙ හිතේ තිබුනේ අපිත් නොදන්න අපිට ඉන්න අයියණ්ඩි කවුද කියලා.දිගට හරහට පෙරලලා හිතලා බැලුවත් නෝ අයිඩියා.අකමැත්තෙන් උනත් ඇදගෙන පහලට ආවා චුටි අයියා නොගියත් මම යන්න ඕනෙනෙ.උත්තරා නන් බලෙන්ම නැවතුනානෙ චුටි අයියව බලාගන්න කියලා ඉතින් මං මොකටද නිකන් ස්කූල් නොගිහින් ඉන්නෙ. “අනේ චුටි දෝනි අද ඉස්කෝලේ යනවද මං…
ආදිත්‍ය නැගිටලා පල්ලෙහාට එද්දි කෙල්ල ආකාශ් එක්ක බැට්මින්ටන් ප්ලේ කරනවා.කොල්ලට චුටි ඊරිසියාවක් නොදැනුනා නෙවෙයි.කොල්ලා එහෙමම පිටිපස්සෙන් ඇවිත් කෙල්ලව තුරුල් කරගත්තා.කෙල්ලත් ඉතින් එහෙමම අනිත් පැත්ත හැරිලා කොල්ලගෙ බෙල්ල බදාගත්තා. “ගුඩ් මෝර්නින් චුටි අයියේ.අර ඇද ලග තිබ්බ නෙල්ලි එක බීලද ආවේ…?” කොල්ලත් පොඩි එකා වගේ ඔලුව කසනවා. “ඒක තිත්තයිනෙ බෝනික්කි.ඔයා දන්නවනෙ මං ඕවා බොන්නෑ කියලා.” “වෙනදට නොබිව්වට…
තරහා වැඩි කමටද කොහෙද මගෙ නපුරා ජනේලෙන් එලිය බලාගෙන බාවනා කරනවා යාලු කරගන්නත් එපැයි ඉතින් මං ගිහින් එහෙමම පිටිපස්සෙන් අයියගෙ බෙල්ලෙ එල්ලුනා.මං ආවද කියලා ගානක්වත් නැතුව ඉන්න හැටි විතරක්.මූණත් හපුටු කරගෙන මං ආයෙත් යන්න හැරුනා.කොහෙ යන්නද දඩුකදේ ගැහුවා වගේ චුටි අයියගෙ අත් වලට හිරවෙද්දි. “ආව් අතාරින්නකො චුටි අයියේ.” “මොකද්ද කියනවා ආකාශයත් එක්ක තියෙන රහස් කතාව…
“චුටි අයියේ…..” “ෂ්ෂ්ෂ්…..මුකුත්ම කියන්න එපා බබා.මට මෙහෙමම ටිකක් ඉන්න ඕනෙ.”ආදිත්‍ය කොදුරන්නෙ කෙල්ලව තවත් තදින් තුරුල් කරගෙන.තුරුල් කරන් විතරක් නිකන් ඉන්නවා නන් බැරියැයි පරණ ඇරියස් වලට හරියන්නත් එක්කම චුටි අයියා මාව කිස් කරන්නෙ පිස්සුවෙන් වගේ.කොච්චර වෙලාවක් ගියාද කියලා චුටි අයියටවත් මටවත් සිහියක් නෑ.චුටි අයියා මාව ඇතෑරියෙ පහලින් ඇහිච්ච චුටි අයියගෙ යාලුවො ටිකගෙ කෑගැහිල්ල නිසා. “මුන් නන්…
මොනවා කරන්නද කියලා නොතේරෙන තරමට හිත අතරමං වෙලා.සෙනේශ් මට මේ තරන් ආදරේ කරන්න හේතුවක් මටම හිතාගන්න බෑ.මං කවදාවත් එහෙම දෙයක් ගැන හිතුවෙවත් නෑ.වැඩිවෙලා හිත හිත ඉන්න උනේ නෑ උත්තරා ගින්න දීලද කොහෙද නැන්දගෙ කෑගැහිල්ල සාලෙන් ඇහුනෙ. “අනේ සුදු දුව මගෙ දරුවා හොදින්ද රත්තරන්….?” “කලබල වෙන්න එපා නැන්දි චුටි අයියට එච්චර අමාරු නෑ.” “ඔයා කොහොමද කියන්නෙ…
එදා ඒ මනුස්සයට ආරූ කියපු වචනයක් වචනයක් ගානේ මතක් වෙද්දි සෙනේශ් ඇගම පනනැති උනා වගේ එතනම වාඩි උනා.එතකොටමයි නර්ස් කෙනෙක් ඇවිත් ආකාශ්ට කතා කලේ.ආරාද්‍යාත් නැගිටලා එතෙන්ට දිව්වෙ කලබලෙන්. “අනේ නර්ස් ආදිත්‍ය කොහොමද ඌ හොදින් නේද…?” “එයාගෙ තුවාල වලට බෙහෙත් දාලා තියෙන්නෙ දැන් ප්‍රශ්නයක් නෑ.ඔයාලගෙන් කාටද පේෂන්ට් බෝනික්කි කියලා කතා කරන්නෙ…?”නර්ස් අහන්නෙ මිතුලියි මායි දිහා මාරුවෙන්…
(සෙනේශ් ,ආදිත්‍ය ගෙන් ගුටි කනකන් බලන් හිටපු හැමෝටම ගොඩක් සිදෙයි ඈ.) ***පළිගු*** 14 “අ…අර ආදිත්‍ය අයියා….ආදිත්‍ය අයියා….අර අරලිය ගහ ලග……..” “හරී ආදි අයියා ඝහ ලග මොකද ඉතින් කියපන්කො ගොත ගහන්නැතුව.” මේකිගෙන් ඕක අහගන්න ගියොත් හෙට එලිවෙනවා.ඕන දෙයක් කියලා මං ඒකිව එතනම දාලා දිව්වෙ චුටි අයියා සෙනේශ්ට ගහනවා වත්ද කියලා බයේ.අරලිය ගහ තිබුනෙ ඉස්කෝලේ එහා කෙරවලේම වගේ…
“ආකාශ් මගෙ බෝනික්කි කීව්වද මොකද්ද ප්‍රශ්නෙ කියලා.” ආදිත්‍ය නොයිවසිල්ලෙන් ප්‍රශ්න කරද්දි ආකාශ්ගෙ මූණට දගකාර හිනාවක් ආවේ ආරාද්‍යා කියපුවා මතක්වෙලා. “ඒක මේ එච්චර දෙයක් නෙවෙයි බන් පොඩි ලව් ෆයිට් එකක්.” “ලව් ෆයිට් එකක් කාත් එක්කද….?” ආදිත්‍ය ඇහුවෙ මුලු ලෝකෙම නැතිවෙලා වගේ.අඩන්න ඉන්න පොඩි එකෙක්ගෙ වගෙයි කොල්ලගෙ මූණ.අනේ ඉතින් ඉස්කෝලේම හොල්ලන් ඉන්න මේ වගේ චන්ඩියෙක්.ආකාශ් ට දුක…
කාමරේට ඇවිත් ඇද බදාගෙන මාත් කලේ හිතේ හැටියට අඩපු එක.අඩලා අඩලම මහන්සියට මට නින්ද යාගෙනයි ආවෙ ඒත් එක පාරම කවුරුහරි ඇද උඩින් වාඩි වෙනවා මට දැනුනෙ ලාවට වගේ.මේ මගෙ චුටි අයියා කියලා දැනගන්න මට ඇස් ඇරලා බලන්න උවමනා උනේ නෑ.මාත් ඉතින් නිදි වගේම හිටියා මෙයා මොනාද කරන්නෙ බලන්න. ඇද උඩින් වාඩිවෙලා මෙයා මගෙ ඔලුව අතගානවා.මං…
මිතුලියි,මමයි,සෙනේශ් යි තුන්දෙනාම ස්කූල් ඇරිලා බුක් සෙන්ටර් එකට ආවා ස්කෝලෙට ඔනේ පොත් වගයක් හොයා ගන්න.ඉස්කෝලේ ඇරිච්ච ගමන්ම මේ දෙන්නව ඇදගෙන ආවේ වෙනදා වෙලාවට එන්න හිටියා නන් මේ ගමන එන්න වෙන්නෙ අර මල සමයම උත්තරා එක්ක තමයි.ඇයි ඉතින් චුටි අයියා මට තනියම කොහෙවත් යවන්නෑනේ එයාගෙ හෙන්චයියෝ මාත් එක්ක තරහින් ඉන්න නිසා. “මොකෝ බන් ආරු කඩිකුලප්පුව හැදුනා…