සහස්‍රා විහංසාගෙ අතින් අල්ලගෙන එහාට ගිහින් බෙන්ච් එකක වාඩි උනා. “සොරි සමී සුදු අයියා ලොකු අයියට කියන්න හදල තියෙන්නෙ ඔයාගෙ හීන කුමාරයා ගැන. ඒත් කොහෙද ලොකු අයියා මැද්දෙන් පැනලා වැඩේ පටලගෙනනෙ. ඒකයි ඔය. සොරි බබා.” සහස්‍රා විහංසාගෙ අත් දෙකෙන් අල්ලගෙන කිව්වෙ දුකෙන්. “කමක් නෑ. ඒත් මම වෙන කෙනෙක් එක්ක යාලු උනත් එයාට වටිනවද මට එහෙම…
“අනේ මම එහෙම කියන එක හරි නෑ වගේ නේද ආන්ටි.” විහංසා බිම බලාගෙන කිව්වා. “ඇයි හරි නැත්තෙ. ඔන්න අම්මා මම නම් කැමතියි විහංසා අම්මා කියනවට.” මියුරංග පිටිපස්සෙන් ඇවිත් අම්මගෙ කරවටේ අත යවලා තුරුලු උනා. “දැක්කනෙ මෙයා කැමතියි කියන්නෙ අනිත් දෙන්නා කොහොමත් කැමතියි.” අම්මා හිනා වෙලා කිව්වා. “ඇයි ඒ?” විහංසා ඇහුවා. “ඉස්සර මෙයා වෙන ලමයි මගේ…
“ඔයාටත් මම ලොකු අයියාද?” උදම් ඇහුවෙ පුදුමෙන් බලන් ඉන්න කෙල්ලගෙ නිකටින් අල්ලමින්. සහස්‍රාට නම් සතුටේ නිමක් නෑ. ඇය හිතුවේ දැන් නැතුවට දැන් අයියා ආදරෙයි කියයි කියලා. මියුරංග බලන් හිටියේ අයියා ඉක්මණ් උනා වැඩිදැයි සිතමින්. “අයියේ සහස්‍රයි අහස් අයියයි ඉන්නවා.” විහංසා හෙමින් කිව්වා. එතකොට උදම් පස්සට උනා. මියුරංග තුෂ්නිම්භූත වෙලා වගේ බලන් ඉද්දි සහස්‍රා නම් උගුර…
“ඔව් අයියේ??” “අපේ ලොකු අයියා ගැන මොකද හිතන්නෙ?” මියුරංග කතා කරන්න හැදුවෙ විහංසාගෙ හීන කුමාරයාගෙ කතාව දන්නෙ නැති නිසා. “ඒ කිව්වෙ?” “ඒ කිව්වෙ එයා හොඳයි වගේද නැත්නම්” මියුරංග අහන්න දඟලද්දි විහංසාට හිත යටින් හිනයි. “හොඳයි නේද? ඔයා වගේම තමයි.” විහංසා කිව්වා. “මම වගේ විතරද?” “ඒ කිව්වෙ?” “මට වඩා ලොකු අයියා හොඳ නැද්ද?” “ම්ම්ම් අනේ මන්දා….
කට්ටියම පාර්ක් එකට ගියා. උදම් සහස්‍රාටත් ස්වීටර් අරන් දුන්නා. දැන් උදම්ගෙ ස්වීටර් එක විහංසාගෙ අතේ. “දෙන්න නංගි ඕක.” උදම් ඉල්ලුවේ අනිත් ඩබල පිස්සුවෙන් වගේ ෆොටෝස් ගන්න අතරෙ. “මම වොශ් කරල දෙන්නම් අයියෙ.” විහංසා හීනියට කියද්දි උදම්ට හිනයි. “කොහෙදිද?” “අපාට්මන්ට් එකට ගිය ගමන්.” විහංසා කියද්දි උදම් හයියෙන් හිනා උනා. “ඇයි?” විහංසා අමනාපෙන් ඇහුවෙ. “තෙත පිටින්ම ගෙනියන්න…
කට්ටියගෙම ෆොටෝස් ගත්තා. සහස්‍රා අහඹු විදියට උදම්ගෙයි විහංසාගෙයි ෆොටෝස් කීපෙකුත් ගත්තා. “අපි යන්නම් ඇතුලට. හවස් වෙද්දි වහීවි.” සහස්‍රා එහෙම කියලා විහංසාත් එක්ක කැමර් එකත් අරන් ගත්තු ෆොටෝස් බල බල හිනා වෙවී කාමරේට ගියා. “අයියා.. කවුද සඳලි? මොකද්ද ලොකු කතාව එයාගෙ?” මියුරංග ඇහුවෙ විහංසායි සහස්‍රායි නොපෙනී ගියාට පස්සෙ. “සඳලි කියන්නෙ මගෙ ආදරේ. පණ වගේ මං එයාට…
“මොකද්ද?” මියුරංග හිතුවෙ අයියා එයාගෙ හිතේ ඉන්න ගෑණු ලමයා ගැන කියාවි කියලා. “අර අපේ බඩීගෙ යාලුවා ගැන.” “ඉතින් විහංසා ගැන මොනවද?” මියුරංග අහද්දි කට්ටියම කඩෙන් එලියට බැහැලා ආවා. “යමු නේද පුතා. පරක්කු වෙනවනෙ. දැන් මෙතනම පැයකට කිට්ටුයි.” අප්පච්චි ඇවිත් කතා කලා. “හා යමු අප්පච්චි.” උදම් හැරිලා බලලා කඩේ ඇතුලට ගියා. බිල ගෙවලා ඇවිත් සද්ද නැතුවම…
“මෙන්න මෙයා???” සහස්‍රා කෑගැහුවා. “ඇයි අනේ… මොකද?” විහංසා බය වෙලා ඇහුවෙ. “මොකද බබා…” තිලකාත් අමරත් ඇහුවේ පිටිපස්ස බලමින්. “මෙයාට විහංසා කිව්වම මූණෙ තියන හිනාව බලන්නකො අම්මා. මතකද ඉස්සර අපි විහංසා කිව්වම මල පනිනවා. දැන් තමයි මෙයාගෙත් හරි කොමලෙ.” සහස්‍රා උරේකින් විහංසාගෙ උරේට ගහලා කියද්දි මියුරංග හැරිලා බැලුවා. “ගුඩ් මෝනින් විහංසා.” මියුරංග කිව්වෙ විහංසා ලැජ්ජාවෙ බිම…
“නෑ ලොකු අයියා මේ සාරදා කියලා මගේ යාලුවෙක් ඉන්නවා. එයා හරිම හොඳයි. එක අවුලකට තියෙන්නෙ එයා ටැමිල්. මම ඒක මෙයාට කිව්වා මෙයා මේ ඒ ගැන කල්පනා කරනවා.” සහස්‍රා තැනට සුදුසු නුවණ පාවිච්චි කරලා ලොකු අයියව ශේප් කරා. “අනේ මේ…” උදම් සහස්‍රාට ටොක්කක් ඇන්නා. “ඇයි හොඳ නැද්ද? ඔන්න බලන්නකො ඔයා එයාව දැකපු ගමන් කැමති වෙනවා.” සහස්‍රා…
“කියන්න අයියේ….” යුවති පෙරුම් පිරුවා ඇයට ඔහු ආදරෙයි කියනවා අහන්න. “අපි නෙක්ස්ට් ෆ්‍රයි ඩේ ට්‍රිප් එකක් යනවා. ඔයා දන්නවනෙ. ඔයා වරදවා හිතන්න එපා එන්න කතා නොකලෙ අම්මලා වැරදියට හිතුවොත් කියලා…” “ආහ් ඒකට කමක් නෑ අයියේ…” යුවතිට පුංචි දුකක් තිබුනත් දැන්ම ඒ පවුලේ අය එක්ක ගැටෙන එක ගැන ඇයට පොඩි බයක් දැනුනා. “අපි කන්න හදන්නෙ. තියන්නම්….