තිස්වන දිගහැරුම වැඩ සේරම ඉවර කරලා රෑ කෑමත් කාලා කමලම්මට කුස්සිය අස් කරන්නත් උදව් වෙලා මං කාමරේට ආවේ නිදාගන්න. ඒත් නින්දනම් අහලකවත් නෑ. හිතට එන්නෙම හෙට මොනවා වෙයිද කියලයි. මං හිතින් හෙට දවසේ කිසි නපුරක් නොවේවා කියලා දහස් වතාවකට වඩා පතන්න ඇති. දුක් විඳලා හෙම්බත් වෙච්චි මගේ ජීවිතේට දේෂුගේ ආදරේ මහමෙරක්. ඒත් දෙමාපියන්ට විරුද්ධ වෙලා…
විසි නවවන දිගහැරුම දෙයියනේ …මේ..මේක… මං පපුවටත් අත තියන් බලන් හිටියේ ඒ දේ හිතාගන්න බැරුව. “මොකෝ විරූ බය වෙලා…” එකපාරට දේෂු එහෙම අහද්දියි මං ටිකක් සන්සුන් උනේ. “අ..අයියේ …මේ..මේක…” ස්ටූල් එක දිහාට අත දික් කර කර මං කිව්වේ මට දැනුන පුදුමේ නිසාමයි. ඔව් එතන තිබුනේ එදා පාටි එකට යන්න ලෑස්ති වෙලා මං පහළට ගිය වෙලේ…
විසි අටවන දිගහැරුම “අ..අයියේ… අන්න කැරපොත්තා…” දේෂු ඒ පැත්ත බලපු ටිකට මං ඉක්මනට කැබින් එකට දිව්වා. අම්මෝ තනියෙනුත් හිනා. කොහොම කියන්නද කියලා මටම තේරෙන්නේ නෑ. ඒ තරමට මේ හිතේ ආදරේ උතුරනවා. මං කැබින් එකට වෙලා දේෂු ගැනම හිත හිත හිටියේ අද වෙච්චි දේවල් කල්පනා කර කරමයි. “දඟ වැඩත් ටිකක් පුලුවන් නේද කෙල්ලට” මං කල්පනා ලෝකෙන්…
විසි හත්වැනි දිගහැරුම “දැන් ඇස් ලොකු කරන් බලා ඉන්නේ අද ඔෆිස් යන්නේ නැද්ද.. “ දේෂු එහෙම කිව්වාමයි මටත් ඒක මතක් උනේ. වෙලාවත් හය පහු වෙලා. දෙයියනේ අද කමලම්මට උදව් කලෙත් නෑ. මං දේෂු එහෙම ඉද්දිම මොනවත්ම නිකියා ටවල් එකත් අරන් බාත් රූම් එකට දිව්වා. මට දේෂු එක්ක කතා කරන්න දැනුනේ බයක්. මගේ හිතේ තියෙන ආදරේ…
විසි හයවන දිගහැරුම මං කියාගෙන ගිය ටික නැවැත්තුවේ දේෂු කේන්තියෙන් කෑගහපු නිසයි. ඒ ඇස් රතුම රතු වෙලා. මං දිහා බලා හිටියේ පුදුම කේන්තියෙන්. “උඹව බඳින්නේ උඹ එක්ක ජීවත් වෙන්නේ මං මිසක් මගේ අම්මා තාත්තා නෙවෙයි. වැඩකට නැති හේතු කියන්න එපා විරූ… නංගී.. ඔයා මට ආදරේ නැද්ද.. නැත්නම් මං ඈත් වෙන්නම්. ඒත් ඔයා ඔය කටින් ඒක…
විසි පස්වන දිගහැරුම මෙතන නෙවේ යමු බැල්කනි එකට මට නිදහසේ කතා කරන්න ඕනි” එකපාරට දේෂු අයියා ඒම කිව්වාම මං කල්පනා කලේ මොනා ගැනද කියලා. ඒත් හිතට බයක්නම් නෑ මොකද මට මටත් වඩා අයියව විශ්වාසයි. මොකක් හරි කම්පැණි එකේ දෙයක් වෙන්න ඇති. එහෙම හිත හිතම මං දේෂු පස්සෙන් බැල්කනි එකට ආවා. “කියන්න අයියේ” මං එහෙම කිව්වත්…
විසි හතරවන දිගහැරුම “එහෙනම් යමු දැන් අද ඉඳලා උඹ ආපහු වැඩ පටන් ගන්න ඕනි” එහෙම කියලා මැඩම් කාර් එකේ ඉස්සරහා ශීට් එකට ගිහින් කාර් එක ස්ටාට් කරා. මං කාර් එකේ ඉඳන් හතර වටේම බල බල වීදුරුවට ගගහා ඇඩුවේ මගේ අසරණ කමටයි. “ඔහ් ශිට්… ඒ පාර කවුද මේ” මැඩම් එහෙම කියද්දියි මං ඔලුව උස්සලා බැලුවේ.. “දෙයියනේ…
විසි තුන්වන දිගහැරුම ශෙහා කියවන් ගිය ඒවට මට දැනුනේ ලොකු අපහසුතාවයක්. ඒත් මෙතන ඕවා පැහැදිලි කරන්න බෑනේ මං ඉතිං නම කිව්වා. “චුට්ටක් ඔහොම ඉන්න නංගි කෝල් එකක්” ශෙහා එහෙම කියලා එතනින් නැගිටලා ටිකක් එහාට ගියා. මං ටිකක් වටේ කැරකිලා බැලුවේ දේෂු කොහේද කියලා. ඒත් දේෂු පේන්න හිටියේ නෑ. එකපාරටම මගේ උරහිසට කවුරුහරි අත තිබ්බා මං…
විසි දෙවන දිගහැරුම දේෂුගේ පිටිපස්සෙන් හිටපු කෙනාට එහෙම කියලා මං දිහාත් ආයෙම බලලා එයා යන්න ගියා. සුබා කියන අක්කත් හිනාවෙවීම රූම් එක ඇතුලට ආවා. ඒත් මගේ හිතට හරි නෑ. දේෂු ඒ අන්තිමට කියපු වචනේ නිසා මගේ හිතට එකතු උනේ බරක්. “මගේ කෙල්ල” ඔව් එයා කිව්වේ එහෙම. ඒ වචන ටික මගේ හිතේ දෝංකාර දුන්නා. දේෂු ඇයි…
විසි එක්වන දිගහැරුම හිතේ හැටියට නා ගත්තේ ඇඟට තිබ්බ තෙහෙට්ටුව නිසාමයි. ඒත් ඉතිං ගෙදර ළිඳෙන් නෑවා වගේ සනීපයක්නම් නෑ. මට නාන අතරෙත් මතක් උනේ ගෙදර. නාගෙන සාලුවත් ගත දවටගෙන තෙත කොණ්ඩේ එක පැත්තකින් ඉස්සරහට දාගෙන කාමරේට ආවේ ඇඳුමක් ගන්නයි. ඒත් එතකොටම දේෂු කාමරේට ආවා. කරගන්න දෙයක් හිතාගන්න බැරුව මං එහෙමම දෑතම පපුවට තියාගත්තේ මං ඇඳන්…