~~~යශෝධරා ~~~05 කොටස‘මේ ඉන්නේ අභීත සේනාධීර මහත්තයා මෙතුමා තමා දෙමව්පියන් නැති මේ දරුවන් වෙනුවෙන් අපේ ළමා නිවාසය පවත්වාගෙන යන්න ආධාර උපකාර කරන්නේ . … හැමෝම මෙතුමාට ආචාර කරන්න ’ගැහැණු ළමයි අත් එක්කොට අභීතට ආචාර කරද්දී කිසිම හැගීමක් නොමැති බැල්මකිනි ඔහු බලා උන්නේ … පෙරදා සිදුවූ සිද්ධීන් එකිනෙක දෑස් අභියස මැවේද්දී මම සෙනුලිටමුවා උනෙමි ..ඒ ඔහු…
ඒ අද්භූත නිවසේ මා දුටු සියල්ල මෙන්ම සිරිල්ද ගුප්ත මිනිසෙකි … ළමා නිවාසයේ ගේට්ටුව පසුකරන තුරුම ඔහු හිස ඔසවා මා දෙස නොබැලුවේය …. වයස පනහකට ආසන්න පෙනුමක් තිබුණු සිරිල්ගේ මුහුණ පුරා උවේ අප්‍රසන්න බවකි .. සරම දෙපටට නමා ඇදගෙන උන් ඔහු වෙත කිසිම විනයක් නොවුනි …..‘ මෙන්න මේ ළමයා අපේ වත්තට පැනලා ඉද්දි පොඩි මහත්තයාගේ…
~~~යශෝධරා ~~~~03 කොටස‘ යශෝධරා …ඇහැරෙන්න …කෑම කන්න යන්න ඕන ‘ සන්ධ්‍යාවේ මා අවදිවුවේ සෙනුලි කතා කල පසුවය … ගමන් වෙහෙස නිසා දැනුනු තෙහෙට්ටුව නොතකා මම යහනෙන් බිමට පැන්නෙමි කෑම ශාලාව පිහිටා තිබුනේ ළමා නිවාසයේ පහළ මහළේය … එහි දිගු මේසයක දෙපසින් පුටු තිහක් පමණ තබා තිබුනේ ගැහැණු ළමුන් සියල්ලටම එක්ව ආහාර ගැනීම පිණිසය …‘ මේ…
‘දුවේ යශෝධරා තමන්ගේ චරිතේ රැකගෙන හොද ගැහැණු ළමයෙක් විදිහට හැදියන් … ’ පිටව යෑමට සුදානම්ව උන් මේරි නැන්දාගේ මුහුණේ සටහන්ව තිබුනේ මහා සංවේගයකි‘අනේ නැන්දේ මට ගොඩක් බයයි මෙහෙ ඉන්න ….’ දරාගනු නොහැකිව මා ඉකිබින්දේ අදින් පසු මේ ළමා නිවසේ මගේ කියා කවුරුත්ම නොමැති නිසාවෙනි‘ඔයා වගේ ගොඩක් ගැහැණු ළමයි මේ ළමා නිවාසේ ඉන්නවා …බය වෙන්න එපා…
මිදුම් කුමරිය සිය සළුවෙන් මුළු ප්‍රදේශයම වසා ගන්නා හිමිදිරි උදෑසන බණ්ඩාරවෙල නගරය බලා ධාවනය කෙරෙන දුම්රියෙන් පිටතට හිස හොවා මා අවට පරිසරය නැරබීමට උත්සහ කළෙමි … පාන්දර මද අදුර නිසාවෙන් අවට කිසිවක් නිසියාකාරව නොපෙනුණුද අවට සුන්දරත්වය දෑසින් උකහා ගැනීමට තිබු නොනිමි උනන්දුව නිසාම මදකදු දෑස් ඉවතට ගැනීමට මට උවමනා නොවුනි ….‘කීයද කෙල්ලේ වෙලාව ….’ මේරි…