දින ගානක් මා සමග අමනාපෙන් උන් සිහින අයියා ඒ සති අන්තයේ මා දකින්න එනතුරා මා උන්නේ සාංකාවෙනි ….ඔහුට සිතන්න තිබුණි …මා මේ සියල්ල සිදුකරන්නේ ඔහු වෙනුවෙන් බව ඔහුට සිතන්නට තිබුණි .. ඔහු මා රිද්දුවද මා ඔහුව රිද්දන්න ගියේ නැත … ‘අයියා මේ මුහුණේ හිනාව හොරු අරන් ගිහින්ද ..’ සිනා නොමැති මුවින් ඉවත බලා උන් ඔහු…
සිහින අයියාගේ සෙනෙහෙවන්ත මුහුණ දෙස බලා සැනසීමටය මට උවමනා වුවේ .. රාජකාරි කටයුතු නිමවා ඔහු එනතුරා මා මග බලා උන්නෙමි … ඔහු එනතුරා බලා සිට විඩාපත් වූ සිත ඔහු ඉල්ලා කෑ ගසද්දී මා කලේ දුරකථන කුටියකට ගොස් ඔහු ඇමතිමය … කතා කලේ වදන් දෙක තුනක් වුවද එය මගේ සිත සනසා ගැනීමට ප්‍රමාණවත් විය …. අන්…
මා සිහින පොදි බැදගෙන රැකියාවට යෑමට සුදානම් වුනෙමි …. පුංචිම පුංචි වැටුපක් ලැබුනත් මෙය මගේ කුළුදුල් රැකියාවයි ..ඉතින් මා උන්නේ සතුටෙනි .. ලා රෝස පැහැ දිගු ගවුමක් ඇද පුංචි අත් බෑගය කරේ එල්ලාගෙන සාලයට පැමිණි මා වෙත සුදු පැහැ වතුසුදු මල් දැමු වතුර වීදුරුවක් රැගෙන පැමිණියේ නයනි අක්කාය .. ‘අද ඉදලා කරන මේ රස්සාවෙන් නංගිට…
ඕනෑම දෙයකට මුහුණ දීමට මා සිතට දිරිගෙන උන්නෙමි …හෙටින් පසු මා මේ නිවසින් පිටව සියල්ලන්ගෙන් ඈත් වෙන බව සිහිවෙන විට සියුම් බියක් සිත ආක්‍රමණය කරන්න විය … එහෙත් ඉදිරියට තැබූ පය පසු පසට තැබිය නොහැකිය … සිදුවන්නක් උනාවේ සිතා සුදානම් කල ගමන යා යුතුය … මා නිසා පවුලට සිදුවන අවනම්බුව මට සිහි නොවුනා නොවේ …….
~ ~ ** සිහිනයකි ඔබේ ආදරේ ** ~ ~13 කොටසසිදුවූ සියල්ලමන් සිදු වුවේ මගේ කැමැත්ත හෝ විමසා නොව …. තරිදුගේ පාර්ශ්වයේ කැමත්ත මත සියල්ල තීරණය වෙමින් පැවතුනි …මා ඇදිය යුතු ඇදුමේ පටන් මධුසමයට යා යුත්තේ කොයිද යන්න පවා තීරණය කලේ ඔවුන්ගේ කැමැත්ත මතය …. අන් මනාළියන් තමා කැමති ලෙස සියල්ල තීරණය කරනවා මා දැක තිබුනද…
‘ආනේ මේ කෙල්ල උන්නයින් භාගයක් නැහැ නේ දැන් … ’ පැය පහක පමණ ගමනකින් පසු මාමාගේ නිවසට ගොඩවූ අප පිළිගැනීමට පෙරට පැමිණි නැන්දා පැවසුවේ මා තුරුළු කරගනිමිනි … විශේෂ රාජකාරියක් නිසා තාත්තාට මා සමග පැමිණිය නොහැකි බැවින් මා එහි රැගෙන ආවේ මම්මා ය .. ‘කොහොම මහත් වෙන්නද දුවේ …කෑමක් කනවා කියලද ඇගට ලේ ටිකක් උනන්න…
ඉන් පසුව මා දින ගෙව්වේ හිතක් නැති හිස් කයක් ලෙස පමණි .. සිහින අයියා ඔහු සිතනවා ඇත …මා ඔහු අමතක කර අන් අතක් බැලු බව … ඉතින් මට උවමනා විය දිව ගොස් ඒ පපුවට තුරුළුව හිතේ දුක නිමවෙනතුරු ඔහු හා දෙඩීමට උවමනා විය .. කදුළු නෙතේ අහවර වුවා නොවේ … අහරක් අනුභව කර කුස පුරවා…
හඩා වැලපිමෙන් තාත්තාගේ හදවත උණු කල නොහැකි බව දැනගෙන මා ගහක් ගලක් මෙන් ඔහේ බලා උන්නෙමි …. තවත් දින කීපයකින් ඔවුන් මා දැකීමට පැමිණියේය …තරිදු ජයසේකර මා බැලීමට පැමිණියේ ඔය ලෙසටය …. කිසිදු සිනාවක් නොවූ මුහුණේ උවේ දැඩි බවකි …. දුටුවනම මට ඔහු පිළිකුල් පුද්ගලයකු බවට පත්වුයේ … ඒ දෑසේ වූ බැල්මටද … එසේත් නොමැති…
හිමි වෙන්න යන්නේ දුකක්ද නැති නම් සතුටක්ද යන්න නොදැන මා දින ගෙව්වේ දෙගිඩියාවෙනි … සිහින අයියා නැති කරගෙන අන් සියල්ල ලැබුනද පලක් නැත …මට උවමනා උවේ සිහින අයියාගේ මනාලිය වී ඔහු හා කුලගෙට යෑමටය …‘ නිකිණි …නිකිණි …. ’එදින තාත්තා ගෙට ගොඩ වුවේ පුපුරා යන්න ආසන්න කෝපයෙන් මා අමතමිනි … බුදු මැදුරට ගොස් මල් පහන්…
~ ~ ** සිහිනයකි ඔබේ ආදරේ ** ~ ~08 කොටස මා කොළඹ සිට යළි නිවසට පැමිණියේ සිහින අයියා දැකීම නිසා ඇතිවූ සතුටද හිතේ දරාගෙනය …. දැන් නම් මට ඕනෑම දෙයකට මුහුණ දීමට තරම් සවියක් ඇත …. ඉතින් මා සිත සැනසිල්ලේ දින ගෙව්වෙමි … නිවසේ කිසිවෙකු නොමැතිව මා පමණක් තනිවූ විටෙක ….තනිකම දරාගත නොහැකිම අවස්ථාවක සිහින…